Zeynep Düzyol / 12.01.2013

Aslı, seninle tanışmadan önce benim için ulaşılamaz, muhteşem bir insandın. Çok küçüktüm ama düşüncelerim bugün bile aynı. Avusturya’da görmüştüm ilk seni. Yarışta istediğim dereceyi alamadığım için çok üzgündüm. Sonra yanıma sen geldin, neyim olduğunu sordun. O andan hatırladığım tek şey bedeninin benim gözümde ne kadar büyük olduğu ve boynunda zarafetine yakışacak güzellikte bir kolye taşıdığındı. Ardından bir çok kampta seninle aynı odayı paylaştık. Bana örnek ol diye beni senin yanına koyuyorlardı. Sürekli ödevime yardım etmeni isterdim:)Seninle gerçekten çok eğlendik (özellikle Erzurum kampında). Goethe ile ilgili esprilerini ve benim iyi bir sonuç almama rağmen Türkiye Şampiyonası’na gidemeyeceğim şeklindeki kalbime inen kandırmacaların hala hatırlıyorum. Tabi ki bir de siz 8lerin takıma olan vedası unutulmazdı:)

Gerçekten çok üzgünüm. Mekanın cennet olsun ♥