Aslımmm, güzel yüzlü arkadaşım, hala inanamıyorum göçüp gittiğine…O yarışa ben de gelecektim ama sınavım olduğu için gecikecektim.Kütüphanede ders çalışırken o üzücü haberle karşı karşıya kaldım. Sanki herkes şaka yapıyormuş gibi herkesi arayıp tekrar tekrar sordum aynı soruyu,’duyduklarım doğru değil değil mi?’ diye. Ama ne yazık ki herkesten aynı yanıtı aldım.Daha o haberin bir hafta öncesinde bursa il birinciliğinde beraberdik.Keşke sana daha sıkı sarılsaydım seni koruyabileceğimi düşünerek…Keşke sınavım olmasaydı da o yaşamla ölüm arasındaki çizgide yanında olsaydım…Ama nereden bilebilirdim ki bizi bırakıp gideceğini…Herkesin hayatında o kadar ayrı bir yerin var ki…Seni son yolculuğuna uğurlamak için istanbula geldiğimde önce evine geldik herkes birbirinin suratına bakıyordu ve o arada ben senin odana girdim dolabının üzerindeki fotoğrafına baktım, her zamanki gibi gülümsüyordun ve senin bir şeyini aldım çekmecenden,seni tanıdığımdan beri sadece iki kere ağladığını gördüm ama bu kez herkes senin için gözyaşı döküyordu meleğim..Mezarının başında seni toprağa yavaşça yerleştirirlerken içimden bir şeyleri de söküp aldılar sanki.Seninle vedalaşırken yağan yağmur o çok sevdiğin kara dönüştü.Doğa bile gidişine isyan ederken bir yandan da seni en sevdiğin şey olan karla uğurladı.Üşümemen için üstünü örttü herkes.Sana kızgınım aslında bizi bırakıp gittiğin için…Seni her gördüğümde şekerim diye birbirimize sarılışımızı asla unutmayacağım,kelimeler şu an bile düğümleniyor yazamıyorum.Kar yağdığında çocuklar gibi sevinen,deliren ben artık kar yağdığında hüzünleniyorum seni bizden ayırdığı için.Biliyor musun artık kolumdaki dövmenin çok büyük bir anlamı daha var.Kolumda senin bilekliğinle derin düşüncelere dalıyorum adeta…Bizi gördüğünü biliyorum Aslımmm,her güne senin o güzel yüzünle uyanıyorum,seninle gurur duyuyorum ama kendime kızıyorum da seni daha önce niye tanımadım diye.Aslımmm,meleğim,güzel yüzlüm,seni çok seviyorum hep bizimlesin emin ol,bedenen burda olmasan da ruhen hep benimlesin.Seni düşündüğümde gözyaşlarımı tutamazken artık gülmeye karar verdim çünkü sen de böyle isterdin…